PHOTOGRAPHY WEBLOG

On Friday 8 February 2008 the results of the 51st annual World Press Photo Contest will be announced during a press conference at theBoekmanzaal in the Amsterdam City Hall, Amstel 1. Established in 1955,World Press Photo is the premier international contest in the field of photojournalism. From 11 a.m. (C.E.T.) the winning images of the competition will be presented in a large screen projection with the jury members attending. The photos will also be published on World Press Photo’s website: http://www.worldpressphoto.org/.

The judging period started on Saturday 26 January and will continue until Thursday 7 February. This year, a record number of participants sent in their work, a total of 5,019 photographers, which is an increase of 12.5% compared to 2007. The total number of images submitted is 80,536. Of all participants 80% chose to enter the contest by uploading their work online.
The participants come from 125 different countries. The trend of an increasing number of photographers from Central and South America continued for the 2nd year in a row, with 20% more participants fromthat area than last year. Photographers from Brazil (131), Argentina(74), Peru (47) and Colombia (41) were the most active - countries where World Press Photo has long-established exhibition and educational activities. Almost 20% of all participants in this year’s contest are from Asia. China’s 400 participants come second overall after the USA (748 photographers). India is well-presented as well this year with 165 professional photographers entering the contest.

The first exhibition with the award-winning images will be open to the public at the Oude Kerk, Oudekerksplein in Amsterdam on Tuesday 29 April 2008. This exhibition will be on show until 22 June 2008 and will subsequently travel to some 100 cities in 50 different countries around the world.

Neem nu een abonnement voor 6 maanden (149 euro) op De Morgen en u krijgt er een gratis exemplaar van ‘Belgicum’ van Vanfleteren (ter waarde van 45 euro) bovenop.

‘Belgicum’, de monografie naar de gelijknamige tentoonstelling in het FotoMuseum Antwerpen is Vanfleterens visueel testament van de laatste restanten van het België van eind vorige eeuw, begin deze eeuw. De oplage in eerste druk van dit boek werd uitverkocht in slechts 1 week tijd.

Opgelet, dit voorstel is enkel geldig voor de eerste 100 intekeningen.
Klik hier om verder te gaan >>

Al geabonneerd op De Morgen? Ook voor bestaande abonnees liggen 100 exemplaren van ‘Belgicum’ klaar.
Klik hier en maak kans op uw exemplaar >>

Het Parool besteedt vandaag in de bijlage PS van de Week aandacht aan de tentoonstelling 60 jaar Magnum, die volgende week opent in het Stedelijk Museum te Amsterdam.

Een storm van protest is in België opgestoken na de afgelasting van de tentoonstelling van de 'Fenomenale Feminateek' van Louis Paul Boon in het Antwerpse FotoMuseum. De afgelasting is verordonneerd door gedeputeerde Ludo Helsen (CD&V). Het FotoMuseum wilde voor het eerst de integrale collectie van 22.000 schaars geklede, half blote of poedelnaakte vrouwen en meisjes die Boon verzamelde, tentoonstellen. Helsen vindt het artistieke gehalte van de collectie te laag.

Bekijk een aantal van de foto's bij De Morgen.

Lees ook Preuts Antwerpen verbiedt collectie en Het licht der Kempen.

Vanavond in het tv-programma 'De leugen regeert' een reportage over fotomanipulatie, naar aanleiding van het Nina Brink-fotoshoppen door de Telegraaf.

21.20-22.00 Nederland 2

Een van de paparazzi die de afgelopen weken continu achter Britney Spears aanzaten, is gestopt als fotograaf. Hij wil niet langer meewerken met het ten gronde richten van de vroegere popprinses, berichtte de Britse krant The Guardian vrijdag.

De 43-jarige Brit Nick Stern heeft zijn fotoagentschap Splash in Los Angeles vaarwel gezegd. Hij meent dat de paparazzi mede verantwoordelijk zijn voor de geleidelijke mentale aftakeling van Spears. Directly or indirectly, Britney is going to come to some horrific end, or a member of the public will. It's not what's being done, it's the way it's being done. As she continues to deteriorate psychologically, I just can't see a positive way out. The paps are completely out of control. It's not unusual to have 20 or 30 cars pursuing her at any one time... I was horrified at what goes on. It's so aggressive, there are fights and crashes and slashed tyres. I felt I needed to say something."

Bij haar rit in een ambulance naar een psychiatrisch ziekenhuis, donderdagochtend, werd Britney Spears gevolgd door naar schatting 200 paparazzi. De stoet werd begeleid door zo'n 25 agenten, een helicopter en een extra medisch team, om ongelukken onderweg te voorkomen. De gehele 'operatie' kostte zo'n 25.000 dollar.

(Inmiddels ex-)paparazzo Stern heeft wel een scheepslading boter op zijn hoofd. Andere paparazzi verwijten maken, terwijl hij zelf de afgelopen maanden volop heeft meegedaan aan het achtervolgen van Britney Spears, waar hij bovendien zijn zakken mee heeft gevuld. Nu er teveel concurrenten opduiken stopt hij ermee en hebben zijn collega's het plotseling allemaal misdaan? Heel erg hypocriet.

Een mooie reportage van de Amerikaanse fotojournaliste Ami Vitale uit Mali, gepubliceerd op de website van The Guardian. (Afgewisseld met videobeelden van Guardian-journalist Dan Chung, want krantenbobo's hebben een heilig geloof in multimedia en bewegende beelden.)

Bekijk Learning lessons in Africa.

Met deze reportage wisten zij de eerste prijs in de "Journalism.co.uk multimedia storytelling competition" te winnen, bestaande uit drie luxe reistassen ter waarde van 750 euro(die zij volgens de organiserende website wel gauw zullen ruïneren door ze vol te proppen met apparatuur op weg naar de volgende exotische opdracht).

Van 8 februari tot en met 10 maart is in de Openbare Bibliotheek Amsterdam de fototentoonstelling ’24 x 36 - a change in perspective’ te zien.

Deze tentoonstelling is georganiseerd door het Goethe-Institut Amsterdam met medewerking van Leica Camera AG. Getoond worden ca. 70 foto's van 19 vermaarde Leica M-fotografen. Ook worden er camera’s tentoongesteld.

De tentoonstelling is dagelijks geopend van 10.00 – 22.00 uur.

Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143, Amsterdam

Vernissage op donderdag 7 februari 2008 vanaf 17.00. Vrije toegang.

To honor the memory of Alexandra Boulat, who taught at Toscana Photographic Workshop in these last years, TPW has created a special scholarship. This will consist in the possibility to attend a workshop in Tuscany for free (included room and board - not including travel expenses) and work under the guidance of master photographers. It will be offered to a young photojournalist, male or female, under 35 year old.

To apply for this scholarship send a CD to:

TPW
P.O.Box 931
Bologna Centrale
40124 Bologna
Italy

before April 30th, 2008, with 1 to 3 photojournalistic projects, each of 15 to 25 images (size 100 dpi, long size 1200), your personal data, cv, explanatory note for the projects and captions.

TPW will make a first selection of best works and made the final selection with VII.

In Parijs is sinds dinsdag een expositie te zien van foto's van de Belgische Magnumfotograaf Carl De Keyzer uit de periode 1991-2007. Te bezoeken tot en met 13 april.

Bekijk ook het interview met Carl De Keyzer.

Exposition : Trinity, photographies 1991-2007

Bibliothèque Nationale de France
Département des estampes et de la photographie
58, rue de Richelieu
75002 Paris, France
M Bourse ou Palais-Royal.

Entrée 5 euros (plein tarif), 4 euros (tarif réduit).
Ouvert tous les jours de 10h à 19h, les dimanches de 12h à 19h, sauf les lundis et jours fériés.

foto Jessica Dimmock

Foam presenteert vanaf 14 maart 2008 werk van de jonge Amerikaanse fotografe Jessica Dimmock (1978). Op deze website heb ik haar in de afgelopen jaren al meerdere malen onder de aandacht gebracht.

Op de tentoonstelling is naast de serie The Ninth Floor ook een korte film over dit project te zien, inclusief interviews en video-opnamen.

Jessica Dimmock - The Ninth Floor
14 maart t/m 1 juni 2008


Jessica Dimmock poseert bij haar eigen foto's

De portretfoto's die popfotograaf Anton Corbijn maakte van Koningin Beatrix vallen bij velen niet in goede aarde, zo meldt NRC Handelsblad:

Historica Reinildis van Ditzhuyzen is verbaasd over de foto’s die koningin Beatrix ter gelegenheid van haar zeventigste verjaardag van zichzelf heeft laten maken door de beroemde Nederlandse fotograaf Anton Corbijn. „Dit is gewoon saai,” zegt Van Ditzhuyzen. „Ik snap dit niet. Corbijn heeft prachtige portretten van allerlei beroemdheden gemaakt. En dan maakt hij dit. Dan had de koningin beter haar zoon kunnen vragen om foto’s te maken.”

Ook fotograaf Koos Breukel is niet te spreken over de Corbijn-portretten. Hij noemt ze „een regelrechte ramp”. „Als Anton een klik heeft met zijn onderwerp levert dat prachtige portretten op. Denk aan de foto van Bono met champagnefles in het bad, volgens mij zat Anton er samen met hem in. Maar deze portretten van Beatrix zijn ijskoud. Had hij haar maar in gruizig zwart geportretteerd, onze Queen als Nick Cave, dat was interessant geweest.”

Zelf is Anton Corbijn, die zijn carrière begon als fotograaf van popblad Oor en die bekend staat om zijn rauwe portretten van popmuzikanten, wel tevreden met het werk dat hij heeft gemaakt. „Dit was geen vrij werk maar gewoon een opdracht.” Hij is vooral blij met het close-upportret dat hij van haar heeft gemaakt. „Daar staat ze heel open op. Als een mooie vrouw van zeventig jaar.” Over de foto van Beatrix naast de trap in Paleis Huis ten Bosch is hij het minst tevreden. „Daar kon ik niet goed belichten, die foto lijkt nog het meest op een kiekje.”

In feite verschillen de Corbijn-portretten nauwelijks van de familie en staatsieportretten die in de afgelopen jaren zijn gemaakt door Max Koot – jarenlang de officiële fotograaf van het Koninklijk Huis. Vincent Mentzel, staffotograaf van NRC Handelsblad, portretteerde in de jaren negentig Beatrix precies tegen dezelfde achtergrond in Paleis Huis ten Bosch als Corbijn nu heeft gedaan. Mentzel kreeg destijds alle vrijheid. Hij vermoedt dat de RVD tegenwoordig een grotere invloed heeft. „Er gaat nu niets meer de deur uit zonder dat de RVD het controleert. Maar ik denk ook dat de koningin een flinke vinger in de pap heeft.”

Volgens Chris Breedveld, directeur van de Rijksvoorlichtingsdienst, heeft Corbijn zelf het verzoek ingediend om de koningin te portretteren. „We hadden nog veel meer verzoeken staan maar hebben uiteindelijk voor hem gekozen vanwege zijn reputatie als fotograaf en zijn kwaliteit.” Breedveld zegt dat er van tevoren twee dingen met Corbijn besproken. „Hij moest de vrijheid krijgen om foto’s te maken die passen bij zijn artistieke kwaliteiten. Maar wat hij zou maken moest ook kloppen bij de positie die een staatshoofd heeft.”

Corbijn zegt dat hij gedurende de opnames alle vrijheid had. „Er was niemand van de RVD aanwezig. Het was ik alleen met de koningin.”

Tot zover NRC Handelsblad.

De RVD en Corbijn spreken elkaar wel overduidelijk tegen: volgens Corbijn ging het om een opdracht, volgens de RVD kwam de fotosessie tot stand op verzoek van Corbijn zelf.

En dan de pijnlijke uitglijder van de schrijfster van het artikel, Rosan Hollak. Ik citeer: "In feite verschillen de Corbijn-portretten nauwelijks van de familie en staatsieportretten die in de afgelopen jaren zijn gemaakt door Max Koot."

Max Koot overleed reeds op 25 september 1991...

Update: Lees meer kritiek op de foto's van Corbijn in Het Parool.

De Telegraaf heeft zaterdag een foto geplaatst bij een interview met twee vrienden van zakenvrouw Nina Brink, en daarbij een foto van haar in de achtergrond geplakt.

De Volkskrant publiceert naar aanleiding daarvan vandaag twee artikelen.

Lees Nieuwe fase in fotojokken en Ook digitale camera liegt de waarheid.

Ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Koningin Beatrix is zij geportretteerd door Anton Corbijn. De foto's zijn te bekijken op de website van het Koninklijk Huis.

Donderdagavond vertelt Corbijn in het tv-programma Pauw & Witteman over de portretsessie. (Onder voorbehoud)

Soms is voetbal "poetry in motion":



Nigeria's Obinna Nwaneri, left, and Joseph Yobo challenge for the ball with Benin's Oumar Tchomogo during their African Cup of Nations soccer match in Sekondi, Ghana, Tuesday, Jan. 29, 2008. Foto Rebecca Blackwell/AP.

Stichting de Zilveren Camera en Internationaal Perscentrum Nieuwspoort nodigen u uit voor een debat op dinsdag 12 februari 2008 van 19.00 – 22.00 uur, over de positie van de fotojournalist in het licht van de veranderende marktomstandigheden.

Tal van journalisten werken in dienst van een opdrachtgever: Defensie, Greenpeace, Artsen zonder Grenzen, de farmaceutische industrie. De vraag is hoe strijdig dit is met journalistieke onafhankelijkheid. Gaat de slogan op dat wie betaalt ook bepaalt? Kan in een tijd waarin redacties korten op hun budgetten en weinig geld meer ter beschikking hebben voor tijdrovende en risicovolle opdrachten kritische (foto)journalistiek nog werkelijk gestalte krijgen?

Hierover gaat een panel bestaande uit Peter Dejong (AP), Robert Knoth (Getty), Marrigje de Maar (zelfstandig), Ronald Vles (jurist) en George Marlet (Trouw verslaggever) in debat met gespreksleider Max van Weezel (voorzitter Nieuwspoort) en met de zaal.

Dinsdag 12 februari 2008 van 19.00 - 22.00 uur
Inloop 19.00 uur, aanvang debat 19.30 uur
Locatie: Internationaal Perscentrum Nieuwspoort, Lange Poten 10, Den Haag

Aanmelden
Belangstellenden kunnen zich vanaf heden aanmelden. Wegens het beperkte aantal plaatsen dient u zich uiterlijk woensdag 6 februari aan te melden via info@zilverencamera.nl

Wij willen u verzoeken om bij uw aanmelding uw functie/beroep op te geven. U ontvangt vervolgens van ons een bevestiging per e-mail (uiterlijk 8 februari). Let op! Uw bevestiging is tevens uw toegangsbewijs: vergeet deze dus niet mee te nemen. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met info@zilverencamera.nl

Photo Business Forum doet in een filmpje uit de doeken hoe het fotograferen van de Amerikaanse president er aan toegaat bij een gebeurtenis als de State of the Union (vergelijkbaar met de Nederlandse troonrede). Met onder anderen David Burnett die een 4x5 inch camera gebruikt: I shot 10 frames tonight, if I have 1 or 2 that are interesting, I’d consider that a big deal. And you know, it’s a crapshoot; I won’t have any idea if any of this is any good until I look at the film tomorrow. Well you know this is why we have the non-digital age, to remember that sometimes it's good to sweat.

Het Amerikaanse fotografieconcern Eastman Kodak heeft in het vierde kwartaal een winst gemaakt van 215 miljoen dollar tegen 16 miljoen dollar een jaar eerder. De winststijging is vooral te danken aan de gestegen verkoop van digitale producten.

De omzet steeg met 4 procent naar 3,22 miljard dollar. De cijfers zijn beter dan verwacht. Eastman Kodak is al jaren bezig met een omvangrijke herstructurering om de overstap van traditionele naar digitale fotografie te maken.

Bron: AFN.

De befaamde Noors-Engelse fotojournalist Marcus Bleasdale is geïnterviewd over zijn werk in de Democratische Republiek Congo op de zender BBC 5 Live. Het gesprek is hier te downloaden als MP3.

„Fantastisch”, noemt de Amerikaanse Magnum-fotografe Susan Meiselas de ontdekking van de verloren gewaande negatieven van foto’s die oorlogsfotograaf Robert Capa (1913-1954) tijdens de Spaanse Burgeroorlog maakte. Gisteren maakte het International Center of Photography (ICP) in Manhattan, opgericht door Capa’s broer Cornell, bekend dat het drie dozen met daarin duizenden negatieven van Capa in bezit heeft gekregen. Meiselas was vorige week op het ICP om het materiaal te bekijken. „We weten nog niet precies wat er allemaal op staat”, zegt ze. „maar het is hoe dan ook interessant.”

Meiselas hoopt, evenals andere fotografen en historici, dat de gevonden negatieven opheldering kunnen leveren over Capa’s beroemde foto ‘De vallende soldaat’. De vraag is of dit beeld, dat Capa op 5 september 1936 maakte tijdens de Spaanse Burgeroorlog aan het front van Cerro Muriano (Córdoba), wel of niet is geënsceneerd. De foto toont het moment waarop een Republikeinse soldaat dodelijk wordt getroffen door een scherpschutter van het fascistenleger van Franco. Na publicatie in het Franse tijdschrift Vu, waardoor de Europese steun voor het Republikeinse kamp toenam, raakte het beeld in opspraak. Capa zou de foto in scène hebben gezet. „Het originele negatief van die bewuste foto is verdwenen,” zegt Meiselas. „Maar de hoop is dat bij de gevonden negatieven misschien wel opnames zitten van de momenten vlak voor of na het neerschieten van de soldaat.” In Capa’s tijd was het gebruikelijk voor fotojournalisten om een negatief van een strookje los te knippen en op te sturen naar het medium waar ze voor werkten. „Het is mogelijk dat de overige negatieven van het rolletje in de koffer zitten.”

Bron: NRC.

Lees ook het artikel in De Volkskrant.

In de Franse pers is een relletje ontstaan over het gebruik van een overheidsfoto in de kranten.

Maandag verscheen bovenstaande foto van de Franse president in gesprek met jongeren in de Franse dagbladen Libération, le Figaro en le Parisien. In Libération stond het bijschrift Laurent Blevennec, Reuters. In Le Figaro en le Parisien stond het bijschrift Laurent Blevennec, AFP. Maar Laurent Blevennec werkt noch voor Reuters, noch voor AFP. Hij is een gendarme die werkt voor de fotodienst van het Elysée.

De pool van de dag werd gevormd door een Reuters-fotograaf, maar hij verloor in het gedrang de Franse president uit het oog. Daarom koos Reuters voor het gebruik van de geautoriseerde foto van de geuniformeerde staatsfotograaf Blevennec, die zich altijd dichtbij de president bevindt. Reuters stelt dat het officiële bijschrift luidt «Reuters/Laurent Blevennec/HO/Elysee Palace/Pool» maar het essentiële deel HO (Handout)/Elysee Palace was in de dagbladen weggevallen.

Dat excuus doet de journalisten van Libération niet bedaren. Zij stellen: Des agences de presse qui utilisent les photographies officielles, voilà qui fait mauvais genre.

Laat staan dat een Franse overheidsfotograaf het zou wagen zijn foto's naar een wedstrijd voor fotojournalistiek zou insturen. De fotograferende én de schrijvende pers zou gehakt van hem maken, in tegenstelling tot het principeloze Nederland waar je bij een kritische opstelling tegenover bijvoorbeeld defensiefoto's van schrijvende journalisten en krantenbobo's te horen krijgt dat je "niet zo moeilijk moet doen".

Nikon heeft vandaag een nieuwe DSLR voorgesteld, de D60. Naast een 10 megapixel sensor beschikt de D60 over een stofverwijderingssysteem en EXPEED-beeldverwerking zoals bekend van de D300. Uiterlijk lijkt de nieuwe camera erg veel op de D40X, die wereldwijd een enorm verkoopsucces is (zozeer zelfs dat Nikon al lange tijd de best verkopende camerafabrikant in Japan is, met ruime voorsprong op dat andere bekende merk).

Ook nieuw van Nikon zijn drie objectieven. Een AF-S DX NIKKOR 16-85mm f/3.5-5.6G ED VR universeel zoomobjectief met vibratiereductie, een AF-S Micro NIKKOR 60mm f/2.8G ED macro-objectief dat tot 1:1 gaat, en een PC-E NIKKOR 24mm f/3.5D ED Tilt en Shift objectief.

Meer informatie is te vinden bij Nikon.

Vrijdag stond er in het gratis dagblad Metro een interview met de kersverse "fotojournalist van het jaar" Dirk-Jan Visser:

De reis naar het dictatoriaal geregeerde Zimbabwe was geslaagd. De foto’s van economische vluchtelingen waren goed gelukt en fotojournalist Dirk-Jan Visser en een collega-fotograaf waren er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Op hoop van zegen stuurde hij zijn werk in voor de jaarlijkse fotojournalistieke wedstrijd de Zilveren Camera. Visser viel zowat om van verbazing toen afgelopen zondag bleek dat hij voor zijn foto’s tot Fotojournalist van het Jaar 2007 werd gekroond. De 29-jarige fotograaf is daarmee een van de jongste winnaars ooit. “Ik word gedreven door pure nieuwsgierigheid en een interesse in het lot van mensen op plekken waar het leven minder goed is.”

Wat betekent zo’n prijs voor jou?
Ik ben superblij, maar verder betekent het niet zoveel. De erkenning is fantastisch, zeker voor de zwartwitfotografie. Ik heb echt met een eigen project gewonnen. Er was ook kritiek. In NRC Handelsblad werd gesteld dat het nogal curieus is dat een jonge fotojournalist zo’n oeuvreprijs wint. Ik ben nog jong en heb niet zo’n groot oeuvre. Maar de jury roemde mijn lef om een moeilijk onderwerp als de situatie in Zimbabwe fotografisch vast te leggen.

Je hebt gewonnen met een reportage over Zimbabwanen die illegaal de grens met Zuid-Afrika oversteken. Hoe kom je op zo’n onderwerp?
Ik was er eerder geweest en vond het een fascinerend en mooi land met aardige mensen. Dan ga ik erover lezen en ontstaat het idee terug te gaan om foto’s te maken.

Maar Zimbabwe staat te boek als gevaarlijk.
In mijn ervaring niet. Tenminste, als je naar binnen gaat als toerist. Voor een journalist kan het wel gevaarlijk zijn.

Hoe gevaarlijk?
Als ik gepakt zou worden dan zou ik twee tot drie dagen in een onprettige gevangenis hebben gezeten om vervolgens het land uit te worden geschopt. Je naam komt dan op een zwarte lijst. In de tien dagen dat ik in Zimbabwe was, namen we steeds een ander hotel en probeerden niet op te vallen om lastige vragen te ontwijken.

Was er een moment dat je ‘em kneep?
De allerlaatste dag stonden we op een busstation in de hoofdstad Harare. Euforisch, want we waren klaar en gingen naar Zuid-Afrika. Toen waren er plots vijf politieagenten die controleerden op het bezit van zwart geld. We moesten onze zakken leegmaken en de auto van onze gids werd gecontroleerd. Snel keken ze in de achterbak en zagen twee aftandse rugtassen. Als ze goed hadden gekeken, of verder gezocht dan hadden ze onze camera’s makkelijk kunnen vinden.

Kijkend naar je andere onderwerpen kies je voor landen waar spanning is. Zoek je bewust avontuur?
Nee, dan moet ik als fotograaf continu in conflictgebieden gaan zitten. Uiteraard is er soms wel een adrenalinekick, maar het is niet mijn bedoeling om als een cowboy aan het werk te gaan. Mijn interesse gaat uit naar de mensen en laten zien wat beslissingen van hogerhand met hun levens doen.

Is het geen vreemde wereld wanneer jij mensen in een moeilijke situatie fotografeert, zij het nu nog moeilijk hebben en jij in Nederland een prijs wint met hun verhaal?
Het is moeilijk, al is dat misschien niet het goede woord. Natuurlijk verdien ik geld aan hun ellende. Ik heb echter geen misbruik van ze gemaakt dus kan ik mezelf recht in de ogen kijken. Mijn intentie is hun verhaal te vertellen, want als niemand ervan hoort dan bestaan de problemen niet. Nu kunnen mensen niet meer zeggen: “Dat wisten we niet.”

Magnumfotograaf Martin Parr vertelde aan de Telegraph wat hij de afgelopen week allemaal gedaan heeft. Reuze spannend!

I caught the train home to Bristol where I live with my wife Susie. Susie was away in Dublin and didn't come home until 10.30pm, so I had the house to myself. I made myself an omelette with some broccoli, and then switched on the TV.

Jerry Lampen schrijft vandaag op het Reuters-fotografenblog over zijn belevenissen in het Pakistan van na de moord op Benazir Bhutto, en hoe door een wijziging in zijn reisplannen niet hij maar zijn Reuters-collega Mohsin Raza aanwezig was bij een bloedige zelfmoordaanslag in Lahore.

De (gruwelijke) foto's van Mohsin Raza en diens ooggetuigeverslag zijn erbij opgetekend.

Lees Who would be a policeman in Pakistan???

Foto EPA

De foto’s van de met kaarsen verlichte zitting van de regering van Hamas van de parlementsbijeenkomst in Gaza gingen dinsdag de wereld rond. Palestijnse journalisten vertelden gisteren dat Hamas de ’duisternis’ in scène heeft gezet. De foto’s van de regerings- en de parlementszitting zijn op klaarlichte dag genomen.

Volgens verschillende bronnen moesten de fotografen zelfs eerst nog even buiten de parlementszaal wachten, zodat de leden de gordijnen konden dichttrekken en hun kaarsjes konden aansteken. Dat stond niet in de bijschriften die met de foto’s werden meegestuurd naar kranten overal ter wereld. Die reppen van "het in duister gehulde Gaza, nadat Israël de toevoer van brandstof had gestaakt."

Persbureau AP redde er zich later een beetje uit door bij de foto van de ministerraad in tweede instantie toe te voegen dat de zitting in kaarslicht bedoeld was uit solidariteit met de bevolking. Op bovenstaande foto van de parlementszitting is te zien hoe het daglicht nog door een kier in de gordijnen naar binnen schijnt.